شهر مرزی رفیع، واقع در استان خوزستان، به دلیل رواج هنر بوریابافی، در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران به عنوان «شهر ملی بوریابافی» به ثبت رسیده است. هنر بوریابافی با پیشینهای که به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمیگردد، حتی از صنعت پارچهبافی نیز قدمت بیشتری دارد. این هنر ارزشمند که اکنون جایگاه بیست و هفتمین میراث فرهنگی ثبتشدهی ایران در یونسکو را به خود اختصاص داده است، بر اساس تحقیقات، به عنوان نخستین زیراندازی شناخته میشود که توسط انسانهای دوران باستان مورد استفاده قرار گرفته است. بوریا در اصل، نوعی حصیر است که با استفاده از نیهای موجود در حاشیهی تالابها بافته میشود. این محصول به دلیل برخورداری از بافتی مستحکم و خواصی چون مقاومت در برابر آب و لک، در ابعاد ۴، ۵ و ۶ متری و به صورت لولشده به فروش میرسد. از بوریا برای مصارف گوناگونی همچون سایبان، زیرانداز، پوشش سقف، ساخت مضیف (مهمانخانه سنتی عربی) و سیلو بهره میبرند.
